Janna ging wat rechter op haar stoel zitten. Ze staarde naar het grote doek met daarop het Schaduwbos. Dat magische moeras waar meester Vadin het over had, klonk wel erg gaaf!
Janna zuchtte. Zou ze daar haar grootste wens in vervulling kunnen laten gaan? Ze wilde niets liever dan dat haar vader terugkwam naar huis. Wat miste ze hem.
Ze had zoveel vragen. Ze wist niet eens of hij wel écht het eiland had verlaten. Want dat kon natuurlijk niet zomaar door de vloek. De vloek die iedereen op Zilvermaaneiland gevangenhield. En dus wist ze bijna zeker dat haar vader hier ook ergens op het eiland rond moest zwerven. Zelfs haar moeder wist niet precies wat er met haar vader was gebeurd. Hij was van de een op de andere dag zomaar verdwenen. Geen enkel spoor had hij achtergelaten.
Janna had al vaker naar hem gezocht, maar verder dan het Schaduwbos durfde ze niet. Ze wilde dat bos ook niet eens meer in gaan. Daar had ze vier weken geleden griezelige geluiden gehoord, toen ze ernaartoe was gefietst. Dat was allemaal de schuld geweest van Marie en Jasper. Als die twee hun geheimen met haar hadden gedeeld, was er niets aan de hand geweest…
Maar ze deden altijd zo mysterieus en zwegen overal over. Terwijl Janna alleen maar wilde weten wat er precies aan de hand was met de koffer die Marie bij zich droeg. En zolang die twee zo geheimzinnig bleven doen, móést ze een manier vinden om hun geheimen te ontdekken. En dat kon alleen maar met dreigen en pesten, want anders zouden ze nooit luisteren.
En als Janna eenmaal hun geheimen wist, kon ze misschien ook een stapje dichter bij het mysterie van haar verdwenen vader komen. Al mocht ze van haar moeder met niemand over de verdwijning van haar vader praten en geen vragen stellen…
Janna was vastberaden antwoorden te vinden. Ze was nog niet vergeten dat Magda Boe vlak voor haar dood, in de boekwinkel van meneer Van Maan, haar bijna een keer had verteld over de koffer. En wat erin zat… Het zou iets magisch moeten zijn en dat geloofde Janna best.
Maar zou het ook magisch genoeg zijn om haar vader terug te laten komen? Misschien wel…
© 2022 Billy Bones i.s.m. Michael Reefs